Uniwersytet Jagielloński ogłasza Kraków miastem bez barier

„Miasto bez barier” w przypadku Krakowa to tytuł projektu badawczego, którego podjęli się studenci socjologii pragnący poznać codzienne problemy, z jakimi borykają się osoby niewidome, niesłyszące i poruszające się tylko i wyłącznie za pomocą wózków inwalidzkich.

Jaki jest jednak konkretny cel tego przedsięwzięcia?

Efektem badania mającym przynieść jakiekolwiek korzyści ma być stworzenie dokładnej listy placówek medycznych, które dostępne są dla osób niepełnosprawnych w Krakowie. To oczywiście nie wszystko, a jedynie początek...

Zadaniem studentów biorących udział w projekcie było przeprowadzanie wywiadów z osobami niepełnosprawnymi pod kątem słuchu, wzroku i narządu ruchu – w związku z tym rozmawiali oni z kobietami i mężczyznami, którzy muszą zmagać się ze swoimi problemami codziennie, dodatkowo walcząc z nieprzychylnością ludzi i rzeczy martwych. Wcielali się oni również w ich role, a przynajmniej próbowali, na przykład poruszając się po mieście na wózku inwalidzkim i starając się skorzystać w ten sposób z komunikacji miejskiej. Cały czas dążyli do tego, aby nie tylko poznać, ale i zrozumieć problemy jakie spotykają tak nieprzyjemnie doświadczone przez los osoby – wykonywali nawet połączenia telefoniczne do gabinetów lekarskich aby dowiedzieć się, które placówki są w stanie takie osoby w ogóle przyjąć.

W obecnych czasach jest wręcz nie do pomyślenia, że nadal mogą istnieć placówki niedostosowane dla osób niepełnosprawnych – prawda jednak jest zupełnie inna...

„Jednym z efektów tych działań był film, który pokazano 29 stycznia w Auditorium Maximum UJ. Środowej projekcji przyglądała się liczna widownia, wśród której nie zabrakło – oprócz osób niepełnosprawnych, ich rodzin i przyjaciół – także krakowskich radnych, przedstawicieli instytucji pozarządowych, uczelni i placówek kulturalnych.”

Studenci nie zakończyli swoich działań tylko na przedstawieniu rezultatów projektów, ale jak sami twierdzą, chcieli pójść dalej, chcieli zrobić coś dobrego – chcieli pomóc i coś zmienić.

Niestety nadal do zrobienia jest bardzo wiele, a życie osób niepełnosprawnych nawet w dużych miastach jest niezwykle trudne...

Źródło: nauka.pap.pl

Uniwersytet Jagieloński ogłasza Kraków miastem bez barier

Studenci Socjologii na Uniwersytecie Jagielońskim podjęli się wykonania projektu badawczego mającego na celu poznanie na własnej skórze jak żyje się człowiekowi niepełnosprawnemu fizycznie.

„Miasto bez barier” w przypadku Krakowa to tytuł projektu badawczego, którego podjęli się studenci socjologii pragnący poznać codzienne problemy, z jakimi borykają się osoby niewidome, niesłyszące i poruszające się tylko i wyłącznie za pomocą wózków inwalidzkich.

Jaki jest jednak konkretny cel tego przedsięwzięcia?

Efektem badania mającym przynieść jakiekolwiek korzyści ma być stworzenie dokładnej listy placówek medycznych, które dostępne są dla osób niepełnosprawnych w Krakowie. To oczywiście nie wszystko, a jedynie początek...

Zadaniem studentów biorących udział w projekcie było przeprowadzanie wywiadów z osobami niepełnosprawnymi pod kątem słuchu, wzroku i narządu ruchu – w związku z tym rozmawiali oni z kobietami i mężczyznami, którzy muszą zmagać się ze swoimi problemami codziennie, dodatkowo walcząc z nieprzychylnością ludzi i rzeczy martwych. Wcielali się oni również w ich role, a przynajmniej próbowali, na przykład poruszając się po mieście na wózku inwalidzkim i starając się skorzystać w ten sposób z komunikacji miejskiej. Cały czas dążyli do tego, aby nie tylko poznać, ale i zrozumieć problemy jakie spotykają tak nieprzyjemnie doświadczone przez los osoby – wykonywali nawet połączenia telefoniczne do gabinetów lekarskich aby dowiedzieć się, które placówki są w stanie takie osoby w ogóle przyjąć.

W obecnych czasach jest wręcz nie do pomyślenia, że nadal mogą istnieć placówki niedostosowane dla osób niepełnosprawnych – prawda jednak jest zupełnie inna...

„Jednym z efektów tych działań był film, który pokazano 29 stycznia w Auditorium Maximum UJ. Środowej projekcji przyglądała się liczna widownia, wśród której nie zabrakło – oprócz osób niepełnosprawnych, ich rodzin i przyjaciół – także krakowskich radnych, przedstawicieli instytucji pozarządowych, uczelni i placówek kulturalnych.”

Studenci nie zakończyli swoich działań tylko na przedstawieniu rezultatów projektów, ale jak sami twierdzą, chcieli pójść dalej, chcieli zrobić coś dobrego – chcieli pomóc i coś zmienić.

Niestety nadal do zrobienia jest bardzo wiele, a życie osób niepełnosprawnych nawet w dużych miastach jest niezwykle trudne...

Źródło: nauka.pap.pl